Ένα παιδικό πάρτι μπορεί να αποτελέσει μια ξεχωριστή εμπειρία για το τιμώμενο πρόσωπο και τους καλεσμένους του όταν μέρος της ψυχαγωγίας είναι και δράσεις που στόχο έχουν όχι μόνο τη διασκέδαση, αλλά και τη συμμετοχή, την επικοινωνία, το μοίρασμα, τη φαντασία… Κι όλα αυτά μέσα από την κίνηση και το χορό!
Ο σχεδιασμός ενός τέτοιου ψυχαγωγικού προγράμματος γίνεται πάντα με βάση την ηλικία και τον αριθμό των παιδιών.
Σε γενικές γραμμές η δομή που ακολουθούμε έχει ως εξής:
- Κύκλος: Στην αρχή μαζευόμαστε και καθόμαστε σε έναν κύκλο, με σκοπό να γνωριστούμε λίγο, να γίνουμε όλοι μια ομάδα. Αν θέλει κάποιος να πει κάτι έχει την ευκαιρία να το πει. Στον κύκλο, παίζουμε συνήθως ένα κινητικό παιχνίδι (συγκέντρωσης-εγρήγορσης) και σταδιακά ζεσταινόμαστε.
- Κυρίως μέρος: Στη συνέχεια ακολουθούν σωματικά παιχνίδια, που ως κεντρικό άξονα έχουν την κίνηση και το χορό. (π.χ. Χορεύουμε και στο σταμάτημα της μουσικής δίνουμε κάποιες οδηγίες, όπως μείνε ακίνητος σε μια πόζα ή ακούμπησε τ’ αφτί σου στο πάτωμα κ.ά.). Επίσης, πολλά απ’ αυτά τα παιχνίδια έχουν ως βασικό δεδομένο να λειτουργούμε ομαδικά και συνεργατικά (ζευγάρια, ομάδες). Τα παιδιά τρέχουν, κινούνται, χορεύουν με σκοπό να ψυχαγωγηθούν, αλλά και να έρθουν πιο κοντά, να απελευθερωθούν και να εκφραστούν.
- Τέλος: Το πώς κλείνει το "παιχνίδι" μας, εξαρτάται και από τη διάθεση των παιδιών. Αν, για παράδειγμα, εξακολουθούν να έχουν κέφι για χορό και ζωηρή μουσική μπορούμε να προχωρήσουμε στην εκμάθηση μιας χορογραφίας μοντέρνας ή σ’ έναν αυτοσχεδιασμό που θα στηρίζεται σε συγκεκριμένες οδηγίες. Αν πάλι έχουν ανάγκη να ηρεμήσουν, καθόμαστε κάτω ή σε κύκλο και παίζουμε κάτι πιο χαλαρό (παιχνίδι ερωτήσεων ή χαμένος θησαυρός κ.ά.).
Στόχος μας είναι η διασκέδαση, μέσα όμως από μια ομαδική και συνεργατική διαδικασία και όχι μόνο ως θεατής μιας ψυχαγωγικής δράσης. Το ίδιο το παιδί, που γιορτάζει, έχει την ευκαιρία να μοιραστεί με τους φίλους του αυτή τη σημαντική και τιμητική μέρα του με τρόπο δημιουργικό. Πέρα από τα δώρα και τα γλυκά θα θυμούνται αυτήν τη μέρα, κυρίως γιατί ήρθαν πιο κοντά μέσα από το παιχνίδι, τη συνεργασία, την κίνηση και το χορό!!
Ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών αναλαμβάνουν 2 εμψυχωτές:
Αφροδίτη Βερβενιώτη
Η Αφροδίτη Βερβενιώτη γεννήθηκε στην Αθήνα. Όταν ήταν τριών χρονών ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με τον χορό. Στα δώδεκα της είχε ήδη αποφασίσει ότι ήθελε να ασχοληθεί με τον χορό επαγγελματικά. Αποφοίτησε από την Κρατική σχολή Ο ρχηστικής Τέχνης, καθώς και από το Rotterdam Dansacademie και Fontys Dansacademie (Master χορογραφίας) της Ολλανδίας (2004- 2008). Ήδη από το 2002 συνεργάστηκε και συνεργάζεται με πολλές χορευτικές και χοροθεατρικές ομάδες ως χορεύτρια. Με τον Κινητήρα συνεργάζεται από το 2004. Η πρώτη της διδακτική εμπειρία άρχισε από το νηπιαγωγείο Καραμέλα στη Πλατεία Αττικής (2002- 2003) και ένιωσε τόσο παιδί που από τότε αποφάσισε ότι θέλει να διδάσκει σε σχολεία και σχολές χορού (2008- 2012).Το αγαπημένο της είναι όταν φτιάχνει παραστάσεις με τα παιδιά γιατί η έμπνευση που παίρνει από αυτά είναι τεράστια.
Ευγενία Σιγαλού
Η Ευγενία Σιγαλού γεννήθηκε στην Αθήνα. Αγάπησε το χορό από πολύ νωρίς και “έπαιζε”τη δασκάλα από πολύ νωρίς,επίσης. Έτσι συνδύασε αυτές τις δύο τέχνες (γιατί και το να διδάσκεις είναι τέχνη, θα τολμούσε να πει), σπουδάζοντας χορό στην Κρατική σχολή Ορ- χηστικής Τέχνης (1999- 2002) και,κατόπιν, παιδαγωγικά στο Παιδαγωγικό τμήμα δημοτικής εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1999- 2005). Από το 2002 συνεργάζεται με τον Κινητήρα ως χορεύτρια (performer) αλλά και με άλλες χορευτικές και χοροθεατρικές ομάδες,όπως αυτές της: Άρτεμης Ιγνατίου, Νατάσσας Ζούκα, Μαρίας Κολιοπούλου, Ελισάβετ Πλιακοστάθη. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε παραγωγές του Φεστιβάλ Αθηνών, του Μεγάρου αλλά και του εξωτερικού. Ως παιδαγωγός εργάστηκε για πρώτη φορά στο Ελληνογερμανικό σχολείο ‘Athener Schule’ (2005-2006,Βριλήσσια). Από το 2007 έως και σήμερα διδάσκει σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας στον Κινητήρα και σε διάφορες ιδιωτικές σχολές χορού. Η επαφή της με τα παιδιά είναι μια διαρκής πρόκληση, γιατί μέσα απ‘αυτά ανακαλύπτει μύχια κομμάτια του εαυτού της, που μόνο μια παιδική ψυχή με την αμεσότητα και αθωότητα της θα μπορούσε να ξεπροβάλει.